28 april 2012

Broches...

Van deze broches heb ik er zeven gehaakt... één voor elk meisje bij ons op t veldje op de camping... Alvast voor de koninginnedag...


20 april 2012

Leuk begin van de dag....

Willemijn komt rond 7 uur naar boven, komt tussen ons in liggen en zegt: 
"Dauw is eigenlijk water". 
Heerlijk, toch?!!

19 april 2012

Prikken...

Dinsdagmorgen werd ik gebeld door de juf van Simone. Of ik Simone kon komen halen, want ze voelde zich misselijk. Dus ik op de fiets naar school om ons meiske op te halen. Aangezien dit al de vierde keer was dat ik haar dit (kalender-)jaar kon komen ophalen, zei ik meteen tegen de juf dat ik de dokter ging bellen om haar eens na te laten kijken. De juf had hier ook al zitten denken en was het dus met me eens. Bij thuiskomst heb ik het eerst aan Joost laten weten en ook die was het met me eens... dus ik de dokter gebeld en gevraagd of ze eens een algehele controle konden doen bij Moon. Ze kon op woensdag terecht.

Dus wij woensdag met z'n allen (iedereen was toevallig vrij) naar de huisarts, waar Moon na de controle een bloedprikformulier meekreeg en we dus naar het ziekenhuis konden. De dokter verwachtte niet dat er iets uit het bloedprikken zou komen, maar wilde gewoon ff voor de zekerheid laten prikken. Ik had van tevoren al met Moon afgesproken dat als zij bloed moest laten prikken, dat ik mij dan ook zou laten prikken (voor mijn schildklier) zodat we samen konden gaan en ze kon zien dat het niks voorstelt (want het was haar eerste keer).

In het ziekenhuis moesten we ons eerst ff registreren, waarna we naar de afdeling bloedafname konden. We hoefden maar heel even te wachten voordat we terecht konden. Moon was heel erg zenuwachtig, maar hield zich heel goed. Eerst was ik aan de beurt. Ik hoefde maar één buisje, maar Moon moest er vier. De bloedprikmevrouw legde uit waarom dat was en dat ze een speciale naald zou gebruiken zodat ze niks van het wisselen van de buisjes zou voelen. Nadat ik mijn buisje bloed had afgestaan, was het Moon haar beurt. Ze mocht bij mij op schoot zitten; dat was voor haar fijner, maar ook voor de bloedprikmevrouw, omdat ze dan wat hoger zat. Moon moest volgens de mevrouw maar heel hard au roepen... en dat deed ze natuurlijk pas toen de naald al lang en breed in haar arm zat en toen kwamen pas de tranen. Het deed niet echt pijn, maar ze was zo zenuwachtig geweest dat ze vol spanning zat en die kwam er toen uit.... de buisjes vulden zich snel en we waren dan ook in no time klaar. Toen kreeg ze nog een prikdiploma, die vandaag mee naar school is om te laten zien, en een speeltje om haar op te vrolijken.

Nu is het even wachten op onze uitslagen....

16 april 2012

Zentangling...

Zentangle, een meditatieve kunstvorm.

Zentangle is een door Maria Thomas en Rick Roberts (VS) ontwikkelde methode om met herhaalde patronen in korte tijd een klein kunstwerk te maken. Lijn voor lijn ontstaan op het oog ingewikkelde patronen. one_strokeBezig zijn met Zentangle bevordert de concentratie en de creativiteit, het geeft ontspanning en plezier en het zelfvertrouwen neemt toe. Met Zentangle kunt u op een klein oppervlak, met vrij eenvoudige materialen een persoonlijk kunstwerk realiseren. <<Citaat van de site van Maria Vennekens>>

Op Pinterest zag ik via de mensen die ik daar volg, een heleboel pins die over Zentangling gingen. Het waren er zoveel dat ik nieuwsgierig werd, dus heb ik meer informatie en how-to's opgezocht en ben ik met een fineliner en wat tekenpapier aan de gang gegaan. Ik vond het zo leuk dat ik de how-to's heb uitgeprint en in een klapper heb gedaan en die klapper is dus afgelopen weekend mee naar de camping gegaan. Eerst kwam Merel, het vriendinnetje van Moon, kijken wat ik aan doen was en bleef zij hangen, met het gevolg dat ik zondag een groot deel van de dag met Moon, Merel en de andere vriendinnetjes van de camping heb zitten zentanglen. De meiden vind het ook zo leuk dat het waarschijnlijk volgend weekend wel weer raak zal zijn :-)

Hierbij één voorbeeldje van wat we gemaakt hebben:

Zo zag ie eruit nadat Merel 'm had ingekleurd.


04 april 2012

En toen fietste ze weg...

... na eerder niet verder te komen dan drie keer trappen op onze oprit, pakte Willemijn afgelopen vrijdag op de camping de fiets en fietste ze gewoon weg...